ไม่มีอะไรมาก นิยายสไตล์ฟีลกู้ด นายเอกเป็นนักศึกษามหาลัยที่มีกลุ่มเพื่อนintrovertทำงานด้านไอที แต่ตัวนายเอกไม่เก่งด้านไอทีเลยทำหน้าที่เป็นคนพรีเซนโปรเจ็ค โปรเจ็คที่นายเอกกับเพื่อนทำค่อนข้างไฮสกิลละเพื่อนนายเอกก็เอาไปเสนอบริษัทที่พระเอกเป็นไดเรคเตอร์อยู่ก็เกิดสนใจ นายเอกเลยต้องไปเสนอโปรเจ็คในบอร์ดพระเอกกับบอร์ดดูแต่ปรากฎว่าคอมดันอัพเดทตัวเองตอนกำลังจะเริ่มพรีเซน ทุกอย่างเลยล้มไม่เป็นท่า พระเอกกลัวทำเพื่อนเสียใจเลยพยายามปริ้นโปรเจ็คออกมาทำเป็นรูปเล่มเอาไปเสนอให้เลขาหน้าห้องพระเอก เพื่อขอให้เลขามอบให้พระเอกพิจารณาให้หน่อย แต่เลขาที่ท้องอยู่ก็ชี้ทางสว่างให้พระเอกเอาเข้าไปวางในห้องเองโดยทำเป็นว่าเลขาไม่เห็นแล้วนายเอกเอาเข้าไปวางเองเพราะพระเอกออกงานไปแล้ว นายเอกก็เลยทำตามที่เลขาสาวแนะนำ แต่ก็ดันไปบังเอิญเห็นปฏิทินพระเอกที่เขียนว่าจะไปบาร์นึงตอนเย็นวันนั้น พระเอกก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรแล้วออกมาจากบริษัท ระหว่างกลับบ้านก็สองจิตสองใจ รู้สึกผิดที่ยังไม่พยายามให้เต็มที่แล้วทำให้เพื่อนๆในทีมเสียโอกาส นายเอกเลยตามไปที่บาร์ที่เห็นในปฏิทินพระเอก พระเอกที่บาร์ก็กำลังเฮิร์ทเพราะแฟนสาวสูงอายุที่คบกันมาสักพักขอจบความสัมพันธ์เพราะเลือกลูกสาวแทนพระเอก นายเอกที่เข้ามาคุยด้วยก็พยายามง้อให้พระเอกช่วยพิจารณาโปรเจ็คที่เอาไปวางในห้องให้ที พระเอกที่อยู่ในมู้ดไม่ดีก็เสนอให้นายเอกนอนกับด้วยแล้วจะพิจารณา นายเอกก็ตอบตกลงยอมนอนด้วย เพราะพระเอกตรงสเปกนายเอกมาก เลยอยากจะลองสักตั้ง พระเอกเลยพานายเอกไปที่โรงแรม ระหว่างมีอะไรกันพระเอกเย็นชามาก พระเอกไม่ใส่ใจพระเอกเลย แถมให้พระเอกหันหลังตลอดแล้วบอกว่าเห็นแล้วจะหมดอารมณ์ พระเอกทำเสร็จก็รีบอาบน้ำจะออกจากห้อง นายเอกก็ทวนข้อเสนอขอให้ช่วยพิจารณาโปรเจ็คด้วย พระเอกก็ตอบกลับมาอย่างเย็นชาไร้เยื่อใยว่าตนไม่ได้สัญญาว่าจะทำ นายเอกก็โกรธที่พระเอกพูดแล้วกลับคำ พระเอกก็ว่าพระเอกอินโนเซนต์เชื่อเรื่องสัญญาปากเปล่าละเดินออกจากห้อง ทิ้งให้นายเอกนั่งจมกองน้ำตาอยู่บนพื้นห้องโรงแรมคนเดียว วันต่อมาพระเอกเข้าออฟฟิศก็เห็นโปรเจ็คทีมนายเอกก็ว่าจะโยนลงพื้นแต่ในใจก็คันๆอยากรู้ว่าโปรเจ็คที่นายเอกถึงยอมเอาร่างกายเข้าแลก พอพระเอกอ่านไปสักพักก็เริ่มอินถึงศักยภาพของทีมนายเอก แล้วก็ต้องกุมขมับเพราะโปรเจ็คดีมากจนต้องเลือกมาทำให้บริษัท พระเอกก็คิดว่าถ้านายเอกเข้ามาทำก็คงไม่ได้เจอหน้ากันหรอกเพราะตัวเองตำแหน่งใหญ่ชั้นสูง เลยตัดสินใจกลืนน้ำลายลดอีโก้และทิฐิทั้งหมดให้ทีมมาร์เก็ตติ้งเซ็นสัญญากับทีมนายเอกให้เข้ามาทำในบริษัท นายเอกเข้ามาทำแรกๆก็ไม่ได้เจอพระเอกเลย แต่ดันป๊ะกันตรงลิฟต์ เลขาที่เข้ามาทำแทนเลขาคนที่ท้องก็รายงานเกี่ยวกับทีมของนายเอก แต่พระเอกก็บอกปัดๆแบบไม่สนใจ แต่เลขาคนนี้ขี้ชงขี้ชิพจนจับเรด้าอะไรได้ เลยลองใจพระเอกให้พระเอกไปเยี่ยมทีมนายเอกสักหน่อยตามธรรมเนียม พอไปถึงพนะเอกก็ไปบังเอิญเห็นนายเอกโดนใช้งานอย่างไปเป็นธรรมอยู่ พระเอกเลยโกรธมากแล้วไปเอาเรื่องอิคนที่ใช้งานนายเอก แล้วก็ย้ายทีมพระเอกให้ขึ้นมาทำงานที่ออฟฟิศใหม่ใหญ่กว่าที่ข้างๆห้องของตัวเอง เพราะออฟฟิศเก่านายเอกซอมซ่อมาก เวลาผ่านไปพระเอกกับนายเอกก็ได้เจอกันบ่อยขึ้น ความสัมพันธ์ก็พัฒนามากขึ้น ต่างคนก็ต่างมีใจให้กัน พระเอกก็พยายามใบ้นายเอกก็แล้วรุกนายเอกก็แล้ว แต่นายเอกไม่สารภาพรักตามที่พระเอกวางแผนไว้สักที เพราะนายเอกจำฝังใจว่ายังไงพระเอกก็คงไม่คบด้วย ส่วนพระเอกก็ไม่กล้าขอคบเองด้วยความที่ศักดิศรีอีโก้ที่เคยพูดไปและความเป็นพาร์ทเนอร์บริษัทมันค้ำคออยู่คิดว่ามันไม่เหมาะสมถ้าจะคบกัน จนนายเอกทนไม่ไหวไปเมาแล้วร้องไห้โวยวายให้เพื่อนในทีมที่ร้านเหล้า พอเพื่อนในทีมรู้เรื่องก็โกรธพระเอกกันทั้งทีม วันต่อมาเลยจับพระเอกไปปรับทัศนคติตัวต่อตัว พระเอกพอรู้จากเพื่อนนายเอกว่านายเอกเสียใจแค่ไหน ก็รีบพานายเอกไปปรับความเข้าใจและสารภาพรักกับนายเอก นายเอกที่เจ็บฝังใจจากตอนที่โดนที่โดนพระเอกฟันครั้งแรกก็เอาคืนพระเอกด้วยการขออัดเสียงไว้เพราะเดี๋ยวพระเอกคืนคำอีก พระเอกก็ยอมให้อัดเสียงแต่โดยดีและทิ้งท้ายด้วยว่าจะขอคบแน่ๆถ้าสัญญาระหว่างบริษัทหมดแล้ว ปรับความเข้าใจกันเสร็จนายเอกก็ทนไม่ไหวขอไปนอนห้องพระเอกเลยจ้า
On or Off